واژه OLED مخفف دیودهای نورانی ارگانیک می باشد. سری تلویزیون های OLED، بهترین کیفت تصویر را در بین انواع دیگر نمایشگرها دارند. در تمامی تلویزیون های مدرن یکی از دو فناوری اصلی نمایشگر LCD و OLED استفاده میشود. اکثر تلویزیون‌ها LCD هستند و فقط در برخی از تولیدات جدید از فناوری OLED استفاده میشود.
تلویزیون های OLED به‌طور کلی کیفیت تصویر بهتری را البته با قیمتی بالاتر ارائه می‌دهند. شاید شنیدید که در نمایشگرهای تلفن های همراه هم از فناوری OLED استفاده میشود. فناوری مورد استفاده در نمایشگر تلفن همراه تا حدودی شبیه به فناوری مورد استفاده در تلویزیون‌ها است. چه چیزی تلویزیون OLED را با تلویزیون های LCD موجود در اکثر خانه‌ها متفاوت می‌کند؟ در ادامه مطلب بخوانید.
هر پیکسل در یک صفحه نمایش OLED از ماده‌ای ساخته می شود که وقتی با جریان الکتریسیته به آن ضربه وارد میشود شروع به درخشیدن می‌کند. این اتفاق الکترولومینسانس (Electroluminescence) نام دارد. این اصطلاح به معنی درخشش برق یا ساطع کردن نور سرد توسط موادی است که تحت تأثیر میدان برق متناوب قرار می‌گیرند.
اما منظور از قسمت ارگانیک در کلمات OLED چیست؟ مواد الکترولومینسانس به طور خاص ترکیبات آلی هستند که در نمایشگرهای OLED به‌کار می‌روند، به این معنی که حاوی کربن و مواد دیگری هستند. تولید هر رنگ به ترکیب آلی متفاوتی نیاز دارد. در واقع هر پیکسل کوچک در صفحه نمایشگر OLED، به میزان جریان الکتریکی که به آن ارسال می‌کنیم، نور ایجاد می‌کند. این یکی از دلایل کیفیت بالای تصویر در OLED است. از آنجایی که OLED می‌تواند سیاهی مطلق تولید کند و هیچ نوری ساطع نمی‌کند، نسبت کنتراست آن (که به صورت روشن‌ترین سفید تقسیم بر سیاه‌ترین سیاه بیان میشود) از نظر فنی بی‌نهایت است. نسبت کنتراست مهم‌ترین جنبه کیفیت تصویر است.
OLED تنها فناوری است که قادر به ایجاد سیاهی مطلق و سفیدی مطلق را از هر پیکسل ایجاد کند. کریستال مایعی که LCD را به صفحه نمای LCD تبدیل می کند تنها نور پس زمینه آن را مسدود می‌کند. درست مثل این می باشد که یک عینک آفتابی را جلوی شمعی بگذارید. بهترین LCD هم نمی توانند تمام نور را به‌طور کامل مسدود کنند، بنابراین برای به دست آوردن سیاهی مطلق، باید نور پس زمینه را کم کنید.
در اکثر LCD ها، کل نور پس زمینه به صورت یکپارچه کار می کند و کل صفحه نمایش را کم نور می‌کند. نقاط کم نور LED، در تلویزیون های LCD به مراتب بهتر هستند، اما فقط نقاط نسبتاً بزرگ صفحه نمایش را کاملاً کم نور و روشن می‌کنند. در تلویزیون های OLED، تاریکی بر اساس هر پیکسل عمل می کند. بنابراین نواحی تاریک LED در بهترین تلویزیون های LCD ممکن است چند صد یا چند هزار ناحیه کم نور روی صفحه نمایش وجود داشته باشند، در صورتی که یک تلویزیون OLED 4K بیش از 8 میلیون ناحیه کم نور روی صفحه نمایش دارد. هیچ LCD به اندازه یک تلویزیون OLED روی روشنایی هر پیکسل کنترل ندارد.
اگرچه خروجی نور شدید در OLED ها به اندازه بهترین تلویزیون های LCD نسل فعلی نیست، اما آنها هنوز هم بسیار روشن هستند و رنگ مشکی بهتری برای نسبت کنتراست بالا تولید می کنند. اما در اتاقی با نور خوب یا زیر نور مستقیم خورشید، تصاویر در تلویزیون های LCD بهتر دیده می شوند. کنتراست بالا در OLED در وضعیت های استاندارد و مناسب مثل اتاقی که نور معمولی دارد و آفتاب در آن نمی تابد، جلوه بهتری دارد.
همه تلویزیون ها برای ایجاد تصاویری که تماشا می کنید، از رنگ های قرمز، سبز و آبی که باهم ترکیب شدند استفاده می کنند. برای ایجاد نور رنگی، LCD ها از فیلترهای رنگی RGB استفاده می کنند، در حالی که پلاسما ها از فسفر RGB استفاده می کنند. سه رنگ سبز و قرمز و آبی که برای ترکیب رنگ ها بکار می روند در یک طیف قرار دارند که این طیف از 0 تا 255 درجه بندی می شود. ترکیب های مختلف از این سه رنگ می توانند تمامی رنگ ها را به وجود آورند. علاوه بر این موضوع، برای افزودن کمی روشنایی بیشتر، عنصر سفیدی نیز به تلفیق رنگ ها افزوده می شود.
صحبت از جنبه های منفی OLED شد، یکی از ضعف های OLED سوختن (burn-in) آنها است. burn-in زمانی اتفاق می افتد که یک ناحیه از صفحه نمایش نمی تواند به اندازه بقیه نور تولید کند. ممکن است این بخش به شکل کمی سایه به نمایش در بیاید. اما در موارد شدیدتر، می توانید شکل چیزی را روی صفحه به صورت سایه ای دائمی ببینید. برای مثال، زمانی که کانال را تغییر می دهید، یک پس تصویر سایه دار از لوگوی یک کانال خبری قابل مشاهده باشد. صفحه نمایش ها در تلویزیون های OLED مستعد آسیب دیدگی هستند، اما در همه موارد به جز موارد شدید، آنچه می بینید با دقت بیشتری به عنوان «حفظ تصویر» توصیف می شود. حفظ تصویر پس از تماشای تصویر دیگری برای چند دقیقه، از بین خواهد رفت.
اما توجه کنید که Burn-in دائمی است و فقط در صورتی اتفاق می افتد که مثلاً در طول روز 8 ساعت فقط یک کانال را تماشا کنید. تا زمانی که از تلویزیون خود برای تماشای محتواهای متنوع (یعنی تماشای بیش از یک کانال در طول 8 ساعت) استفاده می کنید نگران آسیب دیدن صفحه نمایش نباشید.
یکی دیگر از سؤال های متداول در رابطه با تلویزیونهای OLED، طول عمر آنها است. طول عمر تلویزیون های OLED را معمولا 50000 ساعت و بالاتر می باشد که معمولاً بیشتر از تلویزیون های LCD و LED می باشد.
بنابراین اگر در روز ۶ ساعت تلویزیون تماشا می کنید، تلویزیون شما بیش از ۲۲ سال عمر خواهد کرد. شما انتظار دارید که پنل تا چه مدت دوام بیاورد؟ در اکثر تلویزیون های مدرن با هر نوع فناوری، این منبع تغذیه است که خیلی پیشتر از پنل خاموش میشود. لازم به ذکر است که تلویزیونی که الان خریداری میشود ۲۲ سال آینده قابلیت اتصال به چیزی را ندارد.